Tato, to Ty? - usłysz mnie!

Tato- nigdy nie mogłam tak na niego powiedzieć...

Ojcze dlaczego Cię nie ma przy mnie?

Co robisz? - gdzie jest moje dzieciństwo? .... Dlaczego mi je odebrałeś?

 

Dlaczego krzykami i rękami zabiłeś kobiecość najwspanialszej kobiety - mojej mamy?
Jesteś jak tchórz uciekasz, kiedy są problemy.
Zostawiasz nas - MY sami sobie radzimy!

Twój obraz jest do sprecyzowania. Bywasz niechlujny, niemiły oraz zły!

Ja nie chce ojca z takim arsenałem.... Ja chce ojca, który będzie nas szanował i wspierał!

Powie, jak dobrze, że Was mam!

Powie, ale zarazem okaże jak bardzo nas KOCHA!

Nie krzycz ciągle na nas, przecież my nie jesteśmy niczym winni!

Nie jesteśmy także Twoim workiem treningowym!

Nie jesteśmy Twoimi "szmatami"....

Przestań nas traktować jak powietrze, przecież wtedy my nie będziemy Ciebie traktować jako tlen, który jest nam potrzebny przy życiu.

 

Nienawiścią niszczyłeś nas i nasz dom!

Tyle razy co wyganiałeś nas z domu, tylko my wiemy!

Najlepsze przeżycie było jak byliśmy w warsztacie całą noc!

Zimno, brudno, ale co tam....

Wtedy Ty spałeś sobie smacznie w domu.... w ciepłym łóżku....

Pamiętam też jak wygnałeś mnie, mamę i brata - osobę niepełnosprawną!

Gdzie masz serce i sumienie?

Niewyobrażalnie zimno było w samochodzie....

Byliśmy w samochodzie, gdzieś na parkingu, podjechała policja o 4:30 z zapytaniem czemu stoimy!

A wiesz co wtedy zrobił Twój syn, którego nie cierpisz? ....

Powiedział, że czekamy za drugim Twoim synem, bo wraca z pracy i mamy go tu odebrać!

Łzy mi spływały, przecież sama chciałam to zakończyć.

Nawet nie wiesz jak wiele razy dawaliśmy Ci szansę!

Najgorsze, że z każdej rezygnowałeś!

Stworzyłeś nam piekło, a sam z siebie wykreowałeś potwora!

Kiedy patrzę na Ciebie widzę w Twych oczach, że Ty mnie nigdy nie kochałeś....

Jesteś dla mnie zimnym i oziębłym draniem, ale tylko wtedy dobrym, gdy Ty coś od mnie potrzebujesz.

Dlaczego od 18-nastu lat ani razu mnie nie przytuliłeś?

Dlaczego nigdy nie usłyszałam nic miłego od Ciebie?!

Nauczyłeś mnie bardzo ciężkiego życie, ponieważ nadal mnie go uczysz!

Myślisz, że życie jest wieczne?

To Twoje dzieci wychowali się jak Ty, przecież my jesteśmy tacy sami!

Pokazałeś nam przez Twój obraz jacy mamy być, ale to mama okazała nam tyle miłości, że nauczyła nas tak jak Ty nie robić!

 

Nienawidzisz mamy, ponieważ widzisz jaki mamy z nią dobry kontakt?

Uwierz, że na to trzeba sobie zasłużyć!

Udawanie choroby nic Ci nie pomoże, ponieważ my nie nabierzemy do Ciebie szacunku, ale pamiętaj, że na nas w razie czego możesz liczyć - teraz powinieneś za to podziękować MAMIE- która nas tak wychowała!

Zatrzymałeś nam dzieciństwo, zniszczyłeś dom i rodzinę, ale najgorsze, że do końca naszych dni będziemy mieli blizny, które są TWOJE!

Wykończyłeś nas psychicznie....

Myślisz, że Twój syn na wózku nie miał Ciebie dość jak poniżałeś mamę i jego, przecież on jest słabszy....

Bolało go, że nie mógł obronić mamy, a Ty perfidnie się wyśmiewałeś....

Zauważ jak bolą słowa....

Pamiętasz swój język?

Ja bardzo dobrze pamiętam jak nazywałeś mamę..... Ty jesteś jeszcze gorszy, ale nikt Ci nie był w stanie takich słów powiedzieć prosto w twarz!

Pamiętasz jak Tomek podczas awantury Ci mówił, że jesteś damskim bokserem? - wtedy wpadałeś w złość? Dlaczego? ... prawda uderzała.

A może pamiętasz jak uderzyłeś swojego syna? ... Pamiętasz jak wyganiałeś nas z domu?

Mieliśmy iść pod most, tylko żeby umrzeć?

Mieliśmy Ci dać satysfakcję?

 

Przez Ciebie nie wiem jak mam dzisiaj żyć.

Cała jestem pogubiona, wyśmiewaj mnie jeszcze bardziej!

Każdy teraz przez Ciebie jest w innym świecie.

Mama, która by chciała jak najlepiej, przecież to ona walczyła o to byś był normalny i zaczął żyć życiem. Hm.... to mama zawsze Cię broniła, kryła, dbała o Ciebie tyle lat.....

A wiesz co się dzieję z Twoim synem? ... Pewnie nie, przecież Ty tylko u nas widzisz błędy!

Widzę, że Ty jesteś człowiekiem nieomylnym!

Ojcze, pokochasz nas? - tak prawdziwie?

Wiesz, że miłość to najlepsze lekarstwo?

Nie wiem czy wiesz, ale nasz dom nigdy nie będzie prawdziwy, zawsze będzie ten udawany uśmiech, wtedy możemy za to podziękować Tobie!

Jedyne co Ci w życiu wyszło to MY!
Jesteśmy ludźmi, ale prosimy żeby nie być takimi ludźmi jak Ty....
Przez Ciebie staliśmy się nerwowi....
Jesteśmy jak wulkany każde dno nie wiadomo co ma, ale jak już wybuchnie może zrobić wiele szkód.

CHCEMY NORMALNEGO OJCA!

//////////UŚMIECH!//////////