Osiągnęłam już stan samego upadku na dno...
Dziś będzie po prostu dosadnie...
Jak często człowiek traktuję drugiego jak śmiecia?
Czuję się jak szmata, którą nawet ludzie nie chcą myć podłogi....
Jak typowe popychadło...
Już wielokrotnie udowadniano mi, że jestem nikim, więc nie pierdol mi, że jest inaczej....
Dziś emocje mną targają ... Wyobraźcie sobie, że włosy stoją dęba, serce szybciej biję, a Twoją głowę rozdziera na tysiąc kawałków!
Zostałam obdarta ze swojej godności....
Od zawsze wszyscy wmawiali mi, że ja jestem brzydka....
Dali mi do zrozumienia, że jestem NIKIM już na starcie...
Nigdy nie mogłam nikomu ufać....
Nigdy nie miałam przyjaciółki, która byłaby szczera i prawdziwa...
Zaś dom, w którym panował chaos....
krzyki, lęk, strach, ból....
Wmawiane całe życie, że znowu jestem NIKIM!
W sumie zawsze mi to uświadamiali...
Ojciec nigdy mi nie poświęcał uwagi, chyba, że tej uwagi, by dać mi do zrozumienia, że jestem znowu szmatą....
Ilekroć bym się nie podniosła to zawsze będę na dnie....
Ojcze oprócz tego, że zepsułeś mi dzieciństwo to nic, w porównaniu do zepsucia mnie!
Mogę dziś wstać i w oczy Tobie powiedzieć, że jestem zepsuta! Pusta! Beznadziejna!
Całe życie mi to wmawialiście...
Przez 20 lat walczyłam, ale teraz już wiem, że za długo i było trzeba poddać się wcześniej!
Ale coś jednak brnęło mnie do przodu!
Całe, życie coś mnie prześladuję, a tym czymś jest PRZESZŁOŚĆ!
Mimo, że już byłam na pół mecie życia to cały czas coś iskrzy, bym walczyła.
Najgorsze, że idąc ulica ja widzę na mnie wszędzie wzrok....
Czuję się sama dobrze z daleka od ludzi....
Przez tyle lat wierzyłam, że pewnego dnia ojciec podjedzie i mnie przytuli....
A nic nie daję mi tak dosadnie do zrozumienia, że słowa ojca dają mi do zrozumienia, że jestem gówno warta!
A zniszczone dzieciństwo - oby nikt tego nie musiał przeżyć....
Co czuję kilkuletnie dziecko, gdy mama przyjeżdża po nie z jego własnego przyjęcia urodzinowego, bo ojciec robi awanturę...
Co czuję dziecko, że każde Święta były najgorszą rzeczą, bo zawsze była wojna....
W słowniku dziecka powie więcej wulgaryzmów, niż słów dobroci...
Napluli mi w twarz, a gdyby mogli podeptali i zrównali mnie z błotem...
Ludzie boją się poznawać prawdę, bo wygodniej jak "niby" nic nie wiedzą, nic nie słyszą...
Ja zawsze leciałam do brata ojca z pomocą, otwierał drzwi i mówił. że przyjdzie a śmieć miał nawet nie przyszedł, sam go namawiał, żeby nas bił...
Po tym wszystkim zaczęłam walczyć o siebie, zaczęłam trenować...
Trenować, by czuć się w swoim ciele bezpiecznie i w sumie robiłam postępy, zaczęłam, aż wychodzić do ludzi. Ludzie mnie podziwiali, że taka drobna dziewczyna poddaję kolesia może ze trzy razy cięższego... Satysfakcja, gdy chłopacy starsi ode mnie wychodzili, bo nie unieśli, że dziewczyna podczas jednej walki poddała go kilkakrotnie.....
Ale....
Trener, znowu taka głowa główna, jak ojciec rodziny....
Przekroczył granicę, ale najpierw dał mi pewność, że zawsze mogę mu wszystko powiedzieć, stwarzał mi pryzmat człowieka, jakby zastąpił, choć na chwilę mi ojca...
Na początku myślałam, że tylko żartuję wysyłając w moją stronę jakieś słówka, ale gdy przechodził do czynu zaczęłam się bać.... Klepać po tyłku .... ?! Mówiąc głośno NIE, on nadal to robił....
Zaś zaczęłam unikać, aby był blisko....
Gdy, powiedziałam to bliskiej osobie, stwierdził, że za bardzo wymyślam, bo on jest w porządku....
On mi nie wierzy, a gdzie dopiero inni mi uwierzą....
Podczas walki, gdy jakiś chłopak dotknął mnie za pośladek przypadkowo, od razu przeprosił....
A tu z treningu na trening czułam premedytację....
Kiedy ....... poczułam, że podczas jednego treningu dotknął mnie za piersi oraz ręką dotykał mojego krocza to nie mogłam nic zrobić, tak strasznie się bałam, że byłam bez ruchu, moje serce nie wiem, czy waliło jak zabite, czy też przestało.... Strach mnie wyłączył.... Dał mi buzi w policzek i powiedział, że mnie kocha... ale? Byłam w szoku oniemiałam.... Mówiłam, że nie może tak robić.... Na co stwierdzić, że wie,że mam chłopaka, ale, przecież i tak z nim zerwę, a on jest dojrzały i marzy żeby wziąć ze mną prysznic, tak nago, albo walczyć w samej bieliźnie.... Mówił, że strasznie mu się podobam.... Ble... Mówiłam na wszystko NIE, ale on nalegał, aż wybiegłam i ta okropna ręka na udzie....
Następne treningi były beze mnie, pisał, że kojot wzywa Cię na trening itd....
Zamiast na treningu byłam u swojego chłopaka....
Więc....
Umorzył, bo dla niego to relacja damsko - męska ..... Dodał, że mylę molestowanie z "łapaniem za kolanko"..... I właśnie po raz trzeci i chyba ostatni zostałam obdarta z szacunku....
Dziś z tygodnia na tydzień chudnę, czasem całe dnie leżę w łóżku.......
Nie mam sił na kolejna porażkę....
Mój chłopak to jedyna osoba, dla której jestem KIMŚ, dla mamy, siostry też.....
I czuję, że muszę żyć, bo mam dla kogo.
Czuję, ze jak założymy rodzinę, to będzie szczęśliwa.....
Ma ogromną siłę bo mimo wszystko on też musi męczyć się z moją przeszłością....
Jest dla mnie najważniejszy, bo zawsze daję mi powód do radości.....
DZIĘKUJĘ!
Każdy dzień jest dla Ciebie, bo wiem, że jesteś najwspanialszy.....
Także co by nie było trzeba walczyć, nawet jak już leżę na dnie, na samym dnie to będzie czas, że wstanę i zacznę żyć jak najlepiej potrafię!
Miłego dnia!
Wojowniczka!!
