"Tu i teraz...."

Teraz przyszedł czas, by ukazać prawdę

Zdałam sobie sprawę, że to właśnie ja jestem ta "głupia"... Dlaczego?

Bo to właśnie ojciec jest mądry, potrafił każdego ustawić pod siebie. On się nie boi, robi co chce, mówi co myśli.... A ja?

Siedzę jak szara myszka i nie mam życia. 

Życie we mnie umarł. 

Kiedy pytacie: "Ty znowu nie masz sił?", "Leżysz?", "Znowu zmęczona?" ...

Tak, nie mam sił, leżę i jestem wiecznie zmęczona. W głowie mętlik. Często chodzę spać żeby o wszystkim zapomnieć. A we śnie? Koszmary. Nikt nie wie jak już jesteś bliski aby o wszystkim zapomnieć, a tuż po chwili w nocy podczas snu wszystko wraca. Budzę się we łzach w oczach.

Każdy pomyśli dramatyzujesz! Pewnie, przecież zwalam winę na wszystko dookoła a to tylko moje lenistwo. Udaję, kręcę pokazuję, że jest okej, ale tak na prawdę rozwala mnie od środka. Nie mogę nikomu nic powiedzieć, bo się rozwalę na malutkie kawałki. Dlaczego? Bo nie mam sił. 

Mimo tego, że mam wspaniałą mamę, ukochanego chłopaka, rodzeństwo to nie umiem się podnieść.

Wszystko wraca jak bumerang. W mojej głowie jest jak w pralce, która wiruję na największych obrotach. Nie słyszysz mojego krzyku, ale przypatrz się w moje oczy. One powiedzą wszystko. 

Zakładam przed Wami maskę, widzicie? Czy widzicie, ale nie chcecie tak na prawdę tego zauważyć?

Życie leci do przodu. Ja stoję w miejscu. 

Mimo wszystko pragnę stabilizacji. Nie cierpię samotności. Robiąc coś w kuchni nawet bym chciała żeby ktoś siedział i mnie nie opuszczał. Wpadłam w obłęd? Można to tak nazwać. 

Mimo, że każdy człowiek dostał kredki żeby pomalować swój świat, to ja chyba dostałam kredki.

Obniżona samoocena, brak humoru, brak chęci do życia, wtedy kiedy zostaję sama. Nie chce żeby mnie pilnowano 24/h, ale chcę poczucia pewności. 

Chcę zostawić grubą kreską przeszłość. Tak boję się, że zranię tych, na których mi teraz najbardziej zależy. 

Często myślę, że bardziej prawdopodobnego od tego, że pogodzę się z przeszłością, będzie, że pluszaki zaczną rozmawiać. 

Żyję, ale jakoby ciało samo odmawiało posłuszeństwa. W głowie chaos. Jak na karuzeli, która się kręci chcę spojrzeć w jeden punt i w niego uwierzyć, ale nie mogę, bo za szybko się kręci.

Nie mówcie mi, że mam wziąć się w garść, albo ogarnij się już, przecież to tak samo jak osobie bez nóg powiedzielibyście, idź! Jedno i drugie jest nierealne. 

Szarpię się sama ze sobą, toczę wojnę z życiem. Dobre, złe emocję jakiekolwiek, które zagłuszają pustkę... 

Byłam zraniona wiele razy... Płakałam, krzyczałam, trzęsłam się....

Kilkakrotnie wmawiałam sobie, że nie mam serca. Jestem zimna niczym lód. Niestety,

Gdybym nie miała emocji w sobie to nie przechodziłam bym takich stanów. 

Udaję, że jest okej. Nie potrafię się otworzyć. Znów mówić o przeszłości, która łamie mi serce, 

Weź spójrz w moje oczy. Nie pytaj czy jest dobrze, bo wiesz, że nie jest, Ale przytul i powiedz "Wiem, że jest źle, a nawet fatalnie, ale masz mnie!" .... 

Choć jestem w urwisku, wiele osób wyciąga rękę to zapór rękoma i nogami jest zbyt wielki, by mnie zdołać w tym momencie uratować. 

Udawałam silną osobę... Udawałam? Udaję i maskuję nadal....

Ja byłam twarda jak skała nic, ani nikt mnie nie mógł złamać. Miałam serce delikatne jak z papieru, papieru, który potrafił narysować najpiękniejszy uśmiech.  Łzy, które lecą nawet z błahych powodów, okazały się z bólu... Popatrzeć w moje oczy i ujrzeć smutek, którego dotąd nikt nigdy nie widział!

Strach, jakby ciągle biegł za mną bandyta z nożem, który chciałby mnie zabić. Bezradność, która bardzo mnie niszczyła.

Sama sobie przeczę. Robię co innego niż myślę, i myślę inaczej jakoby bym robiła...

Siedząc w czterech ścianach czuję się bezpiecznie, ale tak na prawdę to pułapka, która mnie niszczy.

Chcę mnie coś odizolować od ludzi, od świata, od życia... A ja chcę ŻYĆ!

Gdy era komputera to mam ochotę wylogować się z życia i zapomnieć hasła....

To właśnie człowiek, który krzyczy ma zbyt ubogie słownictwo, by szeptać!

Szeptem do mnie mów co czujesz....

Wiesz jak jest, gdy budzisz się w nocy i czuję łzy pod powiekami?

Słyszeć jak serce nuci smutne piosenki?

Jak podczas upału, czujesz zimno?

Zimne jak lód nogi, gdy grzejesz je po ciepłą kołdrą?

Czuć cały czas zimne dłonie?

Odgadnie ktoś?

Właśnie to ja, ta wariatka, z ciągłym uśmiechem na twarzy!

Pod grubą warstwą uśmiechu kryję się najtrwalszy smutek.

Być może skończyła się literatura piękna i czas na dramat?

Może trzeba cierpieć, by móc zaś cieszyć się życiem bez bólu. 

Łza to też krew, 

Tylko z duszy, a nie ciała.

Przez to taka przejrzysta i biała....

Moje życie zostało opętane przez poczucie winy, poczucie wstydu i lęk.

TATO! Znasz mnie, czy tylko moje imię?

Ucichła we mnie ta mała dziewczynka, która wszystko brała do siebie....

Choć wydaje się, że jestem zerem, przecież z zer tworzą się miliony ...

Być może moje dzisiejsze poczucie można porównać ze stanem jakbym siedziała we wannie pełnego potłuczonego szkła.

Przeszłość niczym kula u nogi. Chcę iść do przodu, ale z premedytacją mnie zatrzymuję!

Tę przeszłość próbujemy zagłuszyć. Być może na chwilę zagłuszenie przynosi ulgę, ale potem. Atakuję z podwójną siłą. Leżysz na podłodze i krzyczysz. Szukasz sposobu, by przestać cierpieć, aby wreszcie wziąć się w garść, ale wszystko prowadzi do falstartu.... 

Przeprosić można osobę, którą potrąciliśmy na ulicy, ale nie osobę, którą przez lata się krzywdziło....

................................................................

..............................................................................

...........................................................................................

.............................................WOJOWNICZKA!......................................................

.........................................................................................................

..................................................................................................................

Po prostu NIC

Ja jestem jedną z tych, które nie przywiązują się do każdego miłego słowa.
Tą, która zawsze wszystko musi skomentować.
Najpierw myślę o innych, zaś może o sobie.
Niuansem jest to, że bardziej troszczę się o innych, niż kiedykolwiek oni o mnie....
Staram się, aby nikt nie widział, że jestem smutna.

A na pytanie: "Co Ci?"
- odpowiadam: 'Nic..."

Zdaję sobie sprawę, że jestem trudna.
Wiem, że czasem można mnie nieć dość.
Taka jestem, mówiłam, że łatwo nie będzie.
Mimo wszystko, bądź przy mnie...

Wczoraj jadąc samochodem pomyślałam, że przecież dotąd moja droga przez życie była ciężka.
Nie sądziłam, że tyle przetrwałam.
Wszystko siedzi w mojej głowie, gdzieś tam z tyłu, ale siedzi i wraca.
Wraca jak bumerang.....Ja nie chce już grać w tę grę.

Własne cierpienia nauczyły mnie, że nikomu nie należy robić przykrości.
Wiem, ile bólu przeszłam,
Wiem, ile łez wylałam,
Wiem, ile przykrości dostałam.....

Każdy na końcu odkryję, że przez całe życie starał być dobry dla kogoś innego. Siebie stawiając na samym końcu. Poświęciliśmy swoją wolność dla życia według punktu widzenia kogoś.
A po wielu latach nie potrafisz być dobry dla siebie....

Jedyne co przez lata uczył mnie ojciec to tkwić w swej beznadziejności.
Uczył płakać i się chować. Pokazywał swoją wyższość nad słabszymi.
Lęk i cierpienie to był mój drugi dom.
Dom jak z koszmarów.
Wracać i oczekiwać.


W życiu ujrzałam bardzo dużo bólu i cierpienia....
Czy jednak warto jest czekać na te "lepsze dni"?
- Dziś szczerze odpowiem, że TAK!
Mimo, wielu łez i ciągłego strachu potrafię spojrzeć w lustro i powiedzieć, że warto było to wszystko przeżyć i żyć .....



To przeszłość leży już martwa, to z przyszłością powinniśmy się zaprzyjaźnić!

Wiecznie powtarzałam "NIC" - łatwiejsze....
Nie muszę tłumaczyć ludziom, na okrągło, że to samo mnie dręczy!
Nie muszę pokazywać swojej twarzy, a maską nabrała istotnego sensu.




Czasami się czuję, że mam dość tych wszystkich słów, które mają dać mi otuchę...
"Będzie dobrze!" - tak....
Pewnie, że wreszcie będzie, przecież walczę o siebie! Nie poddam się tak łatwo.
Ostatnio zdaje sobie sprawę, że ludzie żyjący obok mnie nie widzą problemu obok...
Oni po prostu nie chcą zauważyć, że ktoś kogoś krzywdzi.
Zanim osądzimy przeanalizujmy to!

Zostałam skrzywdzona wiele razy.... - Tak, inni mają gorzej!
Zawsze znajdzie się ktoś, kto ma gorzej, ale każdy człowiek przeżywa daną sytuację inaczej.

A ja tylko chcę ściągnąć maskę! ...........

Pozdrawiam, wojowniczka!
Zapraszam do komentowania oraz napisania na e-mail: wojowniczkaa@onet.pl

Jesteś za blisko...

Mów głośno NIE!

      Nie dotykaj mnie!.....

Zaczęło się od sytuacji, gdy jakiś "facet" zaczął klepać mnie po tyłku.
Oczywiście nie podobało mi się to. Od razu powiedziałam, że mi się to nie podoba. 
Głośno powiedziałam DOŚĆ!
Hm....
Spokój, cisza, czyżby na długo?
Niestety nie!
Doszło do momentu, gdy osoba, którą szanowałam zaczęła przekraczać wszelkie granicę.
Ja, jako kobieta widziałam w moją stronę ten obrzydliwy wzrok wiszący na mnie....
Natomiast :płeć piękna, wcale nie jest bezsilna" -
Cwaniacy, którzy mają dobre 2m wysokości, troszkę napakowani i myślą, że dziewczyna, która ma 160m zrobi wszystko co będzie ktoś kazał, bo będzie się bać? Okazać, że się boimy?
Nie! Nawet, gdy ktoś wykorzystuję sytuację, że nikogo obok nie ma, że jest słowo przeciwko słowu. Nigdy nie damy się upokorzyć. Być może w pierwszej chwili jest przerażenie, w drugiej odpowiadać,a w trzeciej uciekacie to jest bardzo dużo.
Mamy swoją godność!
A z Ciebie "facet"?
Nie!
Nie myśl, że jesteś taki wyjątkowy.
Niektórzy z nich mają żony, dzieci, to czego szukacie więcej?
Problemy w związku nie usprawiedliwiają, aby kogoś do czegoś namawiać!
Komplementuję nas w godziwy sposób.
Nie opowiadaj mi o swoich erotycznych snach, w których ja jestem, przez to nie mogę spać po nocach.
Nie mów mi, że mam wziąć z Tobą prysznic, bo mam lęk brania prysznica.
Nie mów mi, że masz dzisiaj wolny dom i mam jechać do Ciebie, przecież mam swój....
Nie mów mi, że mam "fajny tyłek" i bardzo Ci się podoba w obrzydliwy sposób.
Nie mów do mnie i przestań dotykać mnie po nodze.
To, że z zaufaną osobą na chwilę miałam zostać sama, a ona wykorzystała to w perfidny sposób to nie moja wina.
Nie dawałam żadnych sygnałów, a jeśli myślałeś, że mnie przekonasz to się mylisz.
Nie interesuję mnie, że z Twoją żoną nie wychodzi w łóżku.
To tematy intymne, nie dla mnie.....
Dając bardzo mocno do zrozumienia, że nie jestem Tobą zainteresowana.
Jesteś wróżbita, który przepowiedział mi, że nie będę długo z moim chłopakiem?
Cieszę się. Być może nasze drogie się rozejdą, ale na pewno nie zranię go idąc ku Tobie, ani nawet nie zostawię go dla Ciebie.....
Mój chłopak - to mój cały świat. Nasza relacja jest zbudowana na szczerości i wierności.
Żyjemy na prawdzie i szczęściu.....
Nie wstyd Tobie mają swoją rodzinę, chciałbyś rozbić moje szczęście, bo masz jakieś braki?
Jestem odważna, pomimo, że nie wiedziałam jak się zachować powiedziałam NIE!
Obrzydliwy wzrok, głupie gadanie i ohydna Twoja ręka na moim udzie to OBRZYDLISTWO.
Zacząwszy, że różni nas duża różnica wieku. Ty miałeś być dla mnie przykładem, nie ja.....
Hm...chciałeś mi zrujnować życie.
Po troszku zniszczyłeś moją psychikę, ale dobrze wiedziałeś, ile w życiu przecierpiałam...
Sądzicie, że mają za sobą taki wielki bagaż życia, ja oddam się za nic....Bo Ty tak oczekujesz?
Bałam się. Nogi zrobiły się jak z waty. Głowa zaczęła boleć, a serce przyśpieszyło.
Ja nie będę Tobie rujnować życia zostajesz dla mnie anonimowy....
Nie chcę niszczyć ani kariery, ani rodziny....
Każdy z nam ma sumienie. Ja i Ty wiemy jak było.
Może stwierdzisz, że to były tylko żarty.
Uwierz, mam wielkie poczucie humoru do czasu....
A Twój wzrok przemówił do mnie, że to wszystko na poważnie.
Mówiąc mówiłbym to przy wszystkich, ale nie wpada....
A mówiąc do mnie wypada?
Najbardziej boli, że ktoś poruszył bardzo moje zaufanie.
Nie odbudujesz go...
Przez Ciebie znowu staję się oschła.
Czuję do siebie wstręt i obrzydzenie.




Być może nie chcecie mi uwierzyć. Ok. Spodziewam się, przecież to wzorowy pracownik, sportowiec i dodatku idealny mąż, ojciec....
Pozory mylą. Tez tak uważałam. 
A teraz odgrywa się wszystko na mnie i moich bliskich.

Pogubiłam się, ale uwierz, że się odnajdę i wstanę silniejsza jak zawsze.
Potrzebuję chwili spokoju..... Życie żyję obok. 
Trzymam się od niego z dala, ale to minie, dzięki ludzi, których mam blisko.

Z daleka zimna jak głaz, ale jak się zbliżasz rozpadam się....

 



Gdy ją ktoś przekroczy jest ciężko powstać, ale nie ma rzeczy niemożliwych, więc walczę.
Upodliłbyś mnie bardziej, gdyby bardziej bym się załamała. 
Okazałeś, że nie masz nic z męskości. 
Czułam się pełna zagrożenia. 


Skłamałabym, gdybym mówiła, że o tamtej sytuacji nie myślę, ale staram się zapomnieć.
Nie zapomnę, ale się nie poddam. Budząc się nie miałam siły podnieść się z łózka.
Budzą mnie koszmary.... Ciągły ból głowy.... Brak chęci jedzenia .....
Chodzenie spać z poduszką pełną łeż.... Zobacz do czego doprowadziłeś. 



Coś się kończy, aby coś mogło się zacząć.
Nic nie dzieję się przez przypadek.... 





Po tym milczeniu następuję wielki krzyk... Krzyk bólu i rozpaczy.
Krzyk, który woła o pomoc...

Najbardziej doznaję różnych rzeczy, z których wynoszę lekcję.....


A Wy co sądzicie?
Pozdrawiam. Wojowniczka! <3

Ocean, jako życie...

Nasze życie można porównać do wielkiego oceanu.
Są szturmy, ale także piękne widoki bez wiatru.

 

Cała woda oceanu nie jest w stanie zatopić łodzi, dopóki nie wedrze się na jej pokład....

 

Podobno negatywna energia tego świata nie będą miały na nas wpływu, jeśli nie wpuścimy ich do swojego wnętrza.

Jesteśmy bardzo silni, przecież musisz uwierzyć w swoje siły.

 

Płaczesz? Określasz się, jako mięczak?

Daj spokój. Pokazujesz, że jesteś bardzo silną osobą, która płacze. ale po chwili ociera łzy, wstaję i walczy dalej. Ty się nigdy nie poddajesz! Ja wierzę w Ciebie! Ty wierzysz w siebie! - to największa wygrana....

 

Nie doceniamy życia poprzez dotyk, uśmiech, dobre słowo, prosta umiejętność słuchania, szczerego komplementu, przejawu troski..... A te drobne gesty mogą zmienić ocean życia drugiego człowieka.

Możesz odpędzić jego sztormy i wielkie burze, które rujnują szczęście. 

 

Zanim osądzisz mnie... Wejdź w moją łódź... Taką zwykłą, zbitą z desek, która się topi, ale po chwili wychodzi mocniejsza i silniejsza. Niektórzy mają yachty, które już dawno zatonęły...

Mała łódź, która walczy pomimo wszelkich przeszkód i pagórków napotkanych na wodzie... życia.

 

Wejdź do mojego życia i spróbuj ominąć te wszelkie burze, głazy, skały, rekiny podczas życia.

Łatwo? Pewnie nie! Nie żyjesz od początku na mojej łodzi, także nie oceniaj mnie....

Jestem inna, bo każdy z nas jest różny... Każdy ma swój środek transportu.....

Zwróć uwagę, że jesteśmy na oceanie, gdzie jest pełno wody, ale rzucając w innych błotem, nie będziesz miał czystych rąk - nawet pośród czystej wody.....

Najlepsi ludzie to Ci, którzy wkraczają w Twoje życie i sprawiają, że pośród huraganów wychodzi słońce. Ludzie, którzy wierzą w Ciebie tak bardzo, że sam zaczynasz w siebie wierzyć.

Ludzie, którzy kochają Cię za to, że po prostu jesteś sobą!

RADOŚĆ Z ŻYCIA....

To ona wyróżni Cię z tłumu.

Będziesz widoczny na samym środku rejsu....

Bądź obserwatorem, NIE SĘDZIĄ.

Skup się na sobie, NIE NA INNYCH.

Słuchaj swego serca, a NIE OTOCZENIA.

KIERUJ SWOIM STATKIEM!

 

A skoro nie można się cofnąć, trzeba znaleźć najlepszy sposób, by pójść na przód.

Płynąć w jak największy i najcenniejszy rejs życia.

 

ŻYCIE TO ECHO....

Co wysyłasz - WRACA,

Co siejesz - ZBIERASZ,

Co dajesz - DOSTAJESZ,

To co widzisz u innych - ISTNIEJE W TOBIE,

Pamiętaj, życie jest ECHEM zawsze WRACA!

Kiedy spoglądam na moją przeszłość to wiem, że popełniłam wiele błędów, przeżyłam dużo bólu i cierpienia, ale kiedy spoglądam w odbicie na moim oceanie, widzę silną kobietę, z której jestem mocno dumna.

Idąc powoli przez życie, raz płynę szybciej,, raz wolniej. Niekiedy wiosłuję jedną ręką, ze zmniejszonymi siłami, ale zawsze walczę.... Nie staję w miejscy.... 

Mijam podczas przygody życia wielu ludzi, jedni stają się bliscy, inni przechodzą obróceniu drugą stroną. Jedni zostają na zawsze, inni zaznaczają swój ślad i odchodzą.

Zyskuję i tracę, uczę się i zapominam, ale ciągle idę do przodu, płynę.....

Raz z radością, raz ze łzami w oczach, codziennie dalej, codziennie inaczej patrzę na świat, choć te same oczy, choć to samo serce, a jednak każdy dzień inny.

Ludzie, czas i myśli, to one składają się na moje Życie!

 

Ludziom często czegoś brakuję, a ja nawet bez steru na mojej łodzi dopłynę do lądu, na którym będę szczęśliwa, z ludźmi, których kocham.

WALCZ O SWOJE MARZENIA!

Można przejść przez każde piekło,

można przeżyć każdą tyranię,

można wydostać się z każdego bagna i z każdej udręki, jeśli istnieję choć odrobina

pewności czy choćby nadziei, że gdzieś istnieje człowiek, który chodzi tak samo jak Ty,

oddycha tak samo jak Ty; tak samo cierpi, poszukuję czy walczy.....

UŚMIECH!

Pozdrawiam,

WOJOWNICZKA!

wojowniczkaa@onet.pl

Zapraszam na FB! - Wojowniczka przezywa żucie!

Być workiem treningowym...

Ostatnio czuję się jak worek treningowy....

 

Gdy życie zadaję ciosy coraz mocniejsze, przecież jest jak bokser, który zaczyna od lekkich ciosów, ale wraz z treningami są one coraz lepsze i silniejsze. 

Jest szczegół, że bokserzy chcą walczyć z lepszymi od siebie i ich pokonywać.

Czyżby moje życie i problemy widziały we mnie tak wielki potencjał, który jest silny.

Dlaczego ludzie traktują innych jak worki, na których można się wyżywać?

Tutaj nie chodzi o silne ciosy, ale także silne słowa, które uderzają z podwójną mocą.

Czy nie lepiej powiedzieć komuś, że ładnie dzisiaj wygląda, ładny ma uśmiech.....

Ostatnio co by komu nie wyszło odbija się na mnie....

Wyżywać się na kimś? Cel? Przyczyna? 

Natomiast często toczymy walkę z samym sobą. Nie zdając sobie, że to najgorszy i najgroźniejszy przeciwnik, który zna wszelkie nasze słabości i taktyki, którymi się posługujemy.

Nie bój się walczyć i podejmować ryzyka.

Nie bój się przegrywać, to droga do lepszego smaku zwycięstwa. 

Nie bój się własnych słabości, które kreują Twoją siłę.

Nie bój się nieprzewidywalności i chaosu, to one tworzą porządek i harmonię.

 Nie bój się cieni, one oznaczają, że gdzieś jest światło.

Nie bój się marzyć, przecież marzenia to bliższe dotarcie do mety.

A Ty gdzie masz swoje marzenia i gdzie wyznaczyłeś metę?

Nie poddawaj się bez walki.

Podjęcie to połowa sukcesu.

Właśnie jesteś silny, przez te wszystkie porażki.

Porażka nas uczy wytrzymałości i determinacji.

Wszyscy dziwili się dlaczego mam słabą samoocenę....

Natomiast, gdy inni wytykali mi jakieś moje niedoskonałości to nie robili mi zaskoczenia.

Uderzali ciosami, które nie bolały. ponieważ ja dobrze nauczyłam się ich unikać.

Zamiast kierować ciosy - może warto przytulić?

Mniej boli....

Hm....

Całe życie to walka, ale najlepsze walki to te fair....

Dlatego zawsze walczmy fair play.... - Wtedy to wszystko ma sens. 

Najgorsze jak przeciwnik wie, że ma przewagę, a i tak upadla słabszych, bo wie, że wygra....

Czy taka wygrana jest wartościowa?

 

Wczoraj do Ciebie nie należy. Jutro niepewne. Tylko dziś jest Twoje, więc żyj!

Słowami niektórzy opisują swoją wyjątkowość, lecz czynami podkreślają swoją przeciętność.

Z przeszłością powinniśmy się rozstać. 

Nie dlatego, że jest zła, ale dlatego, że jest martwa.

 

 

 Tylko my sami siebie ograniczamy się przed tym, aby być szczęśliwym. 

 

 Ty też dasz radę!

Wierzę w Ciebie!

Idź w stronę swoich marzeń!

Realizuj cele!

Uśmiechaj się!

Kochaj siebie!

Szanuj innych!

Kochaj!....

Pozdraiwam.

Wojowniczkaa :)

wojowniczkaa@onet.pl

FB: https://www.facebook.com/Wojowniczka-%C5%BCycia-792447947584139/

Powrót...

Dawno mnie tu nie było...

Wracam ze zdwojoną siłą. 

W moim życiu wiele się działo - m.in. operacja brata....

Mimo tego wszystko się udało.

A co u mnie?

Genialnie!

Mam kochającą mamę, rodzeństwo, przyjaciół, ale także najwspanialszego chłopaka.

 

Często "przeszłość" się do mnie wpycha na siłę i chwilę zajmuję zanim zatrzasnę jej drzwi.
Natomiast w trudnych chwilach nie jestem sama. I oto najważniejsze lekarstwo mieć bliską osobę, która nie tylko w szczęściu, ale także w smutku z nami będzie.
Zastanawiający jest fakt, że poznając obską osobę -ona staję się dla nas ważniejsza i znaczy dla nas bardzo wiele. Nie wyobrażając sobie jak życie bez niej by trwało. Otóż, wszystko możliwe.
Zakochana po uszy? Nie ma co się oszukiwać. Stanowczo i głośno potwierdzam.
Choć to dopiero kilka miesięcy - niech to trwa i nigdy się nie kończy.....
Jak wszędzie sprzeczki i własne zdania, ale jesteśmy razem szczęśliwi i się zawsze wspieramy oraz najważniejsze - KOCHAMY SIĘ!
Uświadomiłam sobie swój szczery uśmiech na własnej twarzy!

 

Moja wizytówka to szczery- UŚMIECH!
Uśmiechem pokonamy całe życie! Pójdziemy przed siebie z szerokim uśmiechem.
W życiu mamy: WYBÓR, SZANSĘ, ZMIANĘ....
Musisz dokonać wyboru, skorzystać z szansy, jeśli chcesz coś zmienić..
Mamy opcję, które sami możemy realizować. 
Aby korzystać z naszych opcji, potrzebna jest odwaga, - to nie zawsze głośny krzyk.
Czasem to cichutki głos, który uświadamia nas, że spróbujemy jutro.
Natomiast nigdy się nie poddam.
Powtarzaj sobie, że zawsze będziesz o siebie walczyć!

Możemy:

-śmiać się i płakać,

-wygrywać i przegrywać,

-pamiętać i zapominać,

-wstawać i upadać, ale.....

najlepsze jest to, że życie daję nam zawsze szansę.by zacząć wszystko od nowa. 
A Ty teraz stoisz w miejscu?
 
Może pora coś naprawić, wymienić?
Nie siedź w miejscu. Żyj!
Rób co kochasz!

A Ty jakie refleksje masz w głowie?

Pozdrawiam. Wojowniczka!
UŚMIECH!