Strach?
Hm... uczucie, którym nie możemy kierować.
Nie możemy go tak łatwo przerwać.
Cały czas się baliśmy...
Tylko o co?
Na pewno o dzisiaj, jutro....
Rodzina ciągle się bała.
Nie potrafili się cieszyć.
Ciągle się zastanawiali co to będzie.
Jak dadzą radę.
Życie dla nich to była podróż, która prowadziła zawsze donikąd....
Nikt nikogo nie powinien osądzać po tym z jakiej rodziny pochodzi.
My jesteśmy kreatorami swojej przyszłej rodziny, którą MY sami założymy.
Ile razy się nad tym zastanawiałam, ale teraz rozumiem swoją mamę....
Ona chciała abyśmy mieli ojca. A to oczekiwanie i danie szansy po latach okazało się miłosierdziem.
Nigdy mu tego nie zapomnę, ale zawsze szacunek mam, przecież to dzięki niemu żyję.
W zależność od różnych sytuacji życiowych można to interpretować.Żyj jedynie UŚMIECHEM!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz